Ana María Millán pochodzi z Cali w Kolumbii, a obecnie mieszka i pracuje w Berlinie. Ukończyła studia w Chelsea College of Art and Design w Londynie. Jej prace dotyczą polityki animacji i fikcji literackiej w odniesieniu do cyfrowej kultury i subkultur, przemocy, płci oraz propagandy politycznej. Opracowała techniki oparte na tradycyjnych grach fabularnych, by stworzyć dynamikę podobną do nich w filmach i animacjach. Przygląda się takim zagadnieniom jak kultura amatorska, kultura popularna, terytoria dźwięku i technologia, dopuszczając możliwość występowania błędów w podejmowanych próbach. Jej prace umieszczają osobisty i sceptyczny głos w narracyjnych przestrzeniach wideo, badając różne formy transmisji informacji w odniesieniu do subkultur, idei przemocy i wykluczających dyskursów. Millán wykorzystuje możliwości i pomyłki typowe dla fazy prób, a także włącza do swych prac formy narracyjne uważane za dysfunkcyjne. Jej prace były wystawiane na 13th Gwangju Biennale, Art Encounters Biennial (Timișoara), w Kunstinstituut Melly (Rotterdam), w Temporäre Kunsthalle i Savvy Contemporary (Berlin), Archivo General de la Nación Bogotá oraz w Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris.