Paolo Cirio, mieszkający we Włoszech i USA, zajmuje się prawnymi, ekonomicznymi i kulturowymi systemami społeczeństwa informacyjnego. Swoje działania badawcze i interwencyjne przedstawia w postaci artefaktów, fotografii, instalacji, filmów wideo i sztuki publicznej. Prace Cirio ucieleśniają sprzeczności, wątpliwości etyczne, ograniczenia i potencjały nierozerwalnie związane ze złożonością społeczeństwa informacyjnego. Stosowane w nich podejście jest zarówno prowokacyjne, jak i krytyczne, a artysta kładzie nacisk na podejmowanie inicjatyw.
Cirio wystawiał w muzeach i instytucjach sztuki na całym świecie. W swoich pracach bada obszary społeczne, na które znaczący wpływ wywiera Internet, takie jak prywatność, demokracja, semiologia, finanse i prawa autorskie, rozważając, w jaki sposób kontrola nad informacją wpływa na społeczeństwo. Zgłębia też etykę i estetykę pracy z uwzględnieniem piractwa internetowego, naruszania danych i prywatności, kradzieży tożsamości, fake newsów, algorytmów i hakerstwa. Eksplorując granice, bada wiążące się z tym kwestie odpowiedzialności oraz konsekwencje zmian dynamiki społecznej na potrzeby programów artystycznych i społecznych.
Prace Cirio wciągają struktury władzy, globalne mass media i zwykłych ludzi w sztukę internetową, analizując obecne procesy społeczne, polityczne i ekonomiczne. Jego aktywizm społeczny i działania na polu sztuki często stawały się przedmiotem dochodzenia. Groźby natury prawnej i osobistej pod jego adresem padały ze strony władz rządowych i wojskowych, potężnych międzynarodowych koncernów, globalnych banków i kancelarii prawnych, a także internetowych trolli. Prace artystyczne Cirio wzbudzały niepokój firm takich jak Facebook, Amazon, Google, Visa i Pearson, a także rządu Kajmanów czy NATO.
Paolo Cirio jest znany z ujawnienia ponad 200 tysięcy firm zarejestrowanych w raju podatkowym na Kajmanach w pracy Loophole for All (2013), włamania się na Facebooka i opublikowania danych miliona użytkowników na stronie randkowej w pracy Face to Facebook (2011), kradzieży 60 tysięcy finansowych artykułów informacyjnych w pracy Daily Paywall (2014) oraz e-booków ze strony amazon.com w projekcie Amazon Noir (2006), oszukania Google’a w ramach inicjatywy Google Will Eat Itself (2005), zatuszowania 15 milionów amerykańskich rejestrów karnych w pracy Obscurity (2016) oraz ujawnienia ponad 20 tysięcy patentów technologicznych umożliwiających manipulowanie społeczeństwem w Uspołecznianiu (2018). Niedawno, w 2020 roku, realizując projekt Derivatives, wykradł ponad 100 tysięcy rekordów aukcyjnych Sotheby’s, a w ramach projektu Capture próbował stworzyć profile czterech tysięcy francuskich policjantów za pomocą systemów rozpoznawania twarzy. Jego wczesne prace obejmują też cyberataki na NATO i raportowanie jego operacji wojskowych (od 2001 roku).