Frederik De Wilde jest wielokrotnie nagradzanym artystą mieszkającym w Antwerpii (Belgia). Studiował sztuki piękne, sztukę mediów i filozofię. Jego praktyka artystyczna sytuuje się na pograniczu sztuki, nauki, technologii i projektowania, badając to, co nieuchwytne i niematerialne. Twórczość artysty opiera się na interakcji między złożonymi systemami zakorzenionymi w mrocznych ekologiach i niewidzialnych terytoriach. De Wilde krytycznie analizuje radykalne zmiany, które technologia narzuca społeczeństwu i naszemu „środowisku”. Zgłębia je zarówno od strony technologicznej, jak i w rejestrze konceptualnym, percepcyjnym, zmysłowym i ludzkim. W ostatecznym rozrachunku stara się (ponownie) scalić nasze człowieczeństwo – co wymagałoby ponownego symbolicznego oprzyrządowania – i wzbudzić w nas jednocześnie ekscytację przyszłością i tym, co nieznane.

Doskonałym tego przykładem jest opracowanie konceptualne pionierskiego projektu Blackest-Black (stworzonego w nanotechnologii nowego koloru dla nowej rewolucji przemysłowej badającej naturę nicości), który powstał we współpracy z Rice University i NASA. Projekt ten otrzymał Ars Electronica Next Idea Award (2010) oraz nagrodę za najlepszą europejską współpracę między artystą a naukowcem.

Frederik współpracował z Instytutem Technologicznym w Karlsruhe, Katolickim Uniwersytetem w Leuven (Prometheus, Wydział Inżynierii Tkanek Szkieletowych), Uniwersytetem w Hasselt (I-BioStat), Uniwersytetem Gandawskim (Wydział Tkanin), Uniwersytetem Wyoming i wieloma innymi organizacjami (np. European Space Research and Technology Centre, NASA) na całym świecie. Opublikował kilka esejów oraz referatów, m.in. Artistic Approaches to Design and Manufacturing Techniques Dedicated to Space Applications („Leonardo” 2019, Vol. 52, Issue 3) oraz The Art of Ethics in the Information Society. Mind You (Amsterdam University Press, Amsterdam 2016). Wystawiał również w tak znaczących galeriach sztuki jak Bozar Centre for Fine Arts (Belgia), Zentrum für Kunst und Medien (Niemcy), Carnegie Museum of Arts (USA), Art Basel (Szwajcaria), Tetem (Holandia), Art Science Museum (Singapur), MAAT Museu (Portugalia), Centre Pompidou (Francja), Galeria Narodowa Singapuru, podczas Biennale w Wenecji w 2017 roku (Włochy) oraz w wielu innych miejscach.

Obecnie Frederik pracuje jako artysta stowarzyszony przy Uniwersytecie Zachodniej Anglii w Bristolu w Laboratorium Obliczeń Niekonwencjonalnych. Zostało ono założone przez prof. Andy’ego Adamatzky’ego w 2001 roku w odpowiedzi na pilną potrzebę opracowania komputerów, które będą mogły być wykorzystywane w przyszłych stuleciach, i zbadania złożonej dynamiki systemów nieliniowych.