Wieloczęściowa praca Na Zachód-190621 jest kontynuacją badania (meta)fizycznej infrastruktury inicjatywy One Belt, One Road i opiera się na instalacji Break of Gauge, pokazywanej po raz pierwszy w Kunstverein Harburger Bahnhof.

Głównym elementem obu prac jest pojedyncze, ciągłe zdjęcie lotnicze połączenia kolejowego między Chinami (Zhengzhou) a Niemcami (Hamburg). Obraz trasy o długości 9840 km – naświetlony na 320 m taśmy filmowej 35 mm – powstał dzięki połączeniu procesów analogowych i cyfrowych. Opisuje przebieg dostawy towarów 21 czerwca 2019 roku. Cały film Na Zachód-190621 jest wyświetlany na pięciu dużych, podświetlanych panelach ściennych. Przybliżając się, można zauważyć, że głębię szczegółów ogranicza jedynie nasz wzrok, a nie rzeczywiste informacje zawarte w obrazie. Kiedy przyglądamy się im z oddalenia, obrazy ponownie się rozmywają, układając się w abstrakcyjne wzory. Przełączanie się między poziomami mikro i makro umożliwia, w zależności od wymiaru i skali, rozpoznanie połączenia handlowego oraz jego politycznych, społecznych i ekologicznych implikacji.

To abstrakcyjne połączenie między dwoma punktami jest fikcyjnym, liniowym rzutem mapy. Domniemana logika i obiektywizm przy bliższym przyjrzeniu się okazują się o wiele bardziej złożone, podobnie jak faktyczna racjonalność przepływu towarów. Na poziomie obrazu, na podstawie przerw w przebiegu, widać różnice w jakości i kolorze lub zniekształcenia i artefakty powstałe wskutek konieczności prostowania mapy. Jest to problem, z którym od zawsze borykano się przy kreśleniu map świata: niezależnie od sposobu przedstawienia nieodzowne jest podjęcie decyzji o tym, co i jak należy pokazać, w którym miejscu wyznaczyć środek i kierunki. Strony świata i współrzędne wykorzystuje się tutaj do orientacji, błędem zatem byłoby uznawać je za coś naturalnie ustalonego. W niniejszej serii prac wszystkie one zostały usunięte i podporządkowane prostej liniowości, która nie zna ani północy, ani południa, ani żadnych innych systemów uporządkowania.

Sposób prezentacji tej serii prac przypomina archiwizację artefaktu i podnosi to, co jest przedstawione, do rangi dokumentu historycznego. Została ona pierwotnie zaprojektowana na wystawę Stepy i Jedwabne Szlaki w MARKK (Museum am Rothenbaum Kulturen und Künste der Welt) w Hamburgu, gdzie pokazano ją w zestawieniu ze zwojem o długości ponad dwunastu metrów zawierającym dwadzieścia pięć ręcznie rysowanych map chińskich prowincji, terenów przygranicznych i państw zależnych, pochodzących z kolekcji MARKK i datowanych na XVIII wiek. To celowe zestawienie odnosi się do świata kolonialnego i porządku stosunków handlowych rozmaitych epok, w które muzeum pozostaje uwikłane w długiej historii swojego rozwoju. Pozostają pytania o dokładność kartografii, jej celowość i proweniencję oraz o spuściznę kontekstów historycznych, które nierozerwalnie łączą te instytucje (kulturalne) z niemieckim kolonializmem, i tego, w jaki sposób dokonuje się ich ponownej oceny.

Od czasu powstania pracy pojawiły się nowe informacje, które z niespotykaną dotąd wyrazistością pokazują skalę ucisku Ujgurów w Sinciangu przez chińskie władze. Dane opublikowane wiosną tego roku przez rząd Turkiestanu Wschodniego na uchodźstwie obejmują również geolokalizację obozów internowania oraz więzień, które – zgodnie z zimną logiką – zostały utworzone wzdłuż nowo wybudowanych tras infrastrukturalnych. Porównanie z danymi satelitarnymi z 2019 roku ujawniło, że nawet mimo zawężonego pola widzenia niektóre z tych obiektów można dostrzec na wyświetlanym materiale filmowym. Nowa wiedza na temat zawartości obrazów zmienia znaczenie tej pracy, co nie pozwala na dalsze jej prezentowanie w pierwotnej formie.

Paul Kolling mieszka w Berlinie i tworzy prace dotyczące procesów infrastrukturalnych i ekonomicznym oraz ich zespolenia ze strukturami środowiskowymi i społecznymi. Jego badania nad nowymi technologiami i ich (powtórnym) przywłaszczaniem są przekształcane w celu ujawnienia nowych perspektyw, które mogą być przesłonięte przez złożoność i retorykę. W wyniku tego powstają systemy technologiczne, instalacje i obiekty hybrydowe, które starają się uprzystępnić skomplikowane zagadnienia.

Paul stanowi jedną trzecią zespołu terra0, grupy badawczej zajmującej się tworzeniem hybrydowych ekosystemów w technosferze. Tworzy również obiekty i instalacje przeznaczone na wystawy i do galerii, a także pisze publikacje, prowadzi wykłady i dyskusje panelowe. Jego prace były prezentowane i omawiane m.in. podczas Ars Electronica Festival, Biennale w Lyonie, Transmediale i Biennale w Wiedniu, w Drugo More, Furtherfield Gallery, Kunstverein Harburger Bahnhof i Schinkel Pavillon.

Od 2020 roku wykłada na kierunku Künstlerische Werkstattleitung Mechatronik na Uniwersytecie Sztuk w Berlinie i jest uczestnikiem programu dla artystów BPA (Berlin program for artists) na lata 2021–2022.