Grow Your Own Cloud (GYOC) to inicjatywa artystyczno-naukowa polegająca na przechowywaniu danych w sposób naturalny – w DNA roślin. Bada możliwości prawdziwie ekologicznego, bezemisyjnego przechowywania danych, które jest zasilane przez naturę i należy do społeczeństwa, a nie do monopolistycznych korporacji. W obecnej sytuacji, gdy przemysł danych emituje więcej gazów cieplarnianych w skali całego globu niż lotnictwo, GYOC za pomocą metody tworzenia doświadczeń artystycznych stara się zainicjować dyskusję na temat „ocieplenia danych”. Szuka inspiracji w biologii i systemach naturalnych w celu zmiany ludzkich skojarzeń dotyczących danych.

W 2018 roku organizacja GYOC wdrożyła projekt Data Flower-Shop, przekształcając kwiaciarnię w centrum danych biologicznych. Ludzie zaproszeni do odwiedzenia sklepu i przesłania danych do wybranej przez siebie rośliny jednocześnie dowiadywali się o kwestiach związanych z przemysłem danych, modyfikacjami genetycznymi i kryzysem klimatycznym. Doświadczenie to wykorzystywało codzienne otoczenie kwiaciarni, aby przenieść odwiedzających w przyszłość, w której natura jest technologią, a dane stają się namacalne.

W 2020 roku na festiwal South by Southwest (SXSW) organizacja stworzyła Data Garden i we współpracy z Molecular Information Systems Lab (MISL) na Uniwersytecie Waszyngtońskim opracowała nowy sposób pobierania danych bezpośrednio z roślin. Odwiedzających zapraszano do interakcji z nimi i wykorzystania najnowszej technologii sekwencjonowania genetycznego do pobierania muzyki, obrazów i plików tekstowych z roślin w czasie rzeczywistym.

W pracach tych chmura danych wyobrażona zostaje na nowo – jako przestrzeń regeneracyjna, kreująca nową symbiozę ludzi z innymi organizmami. Projekty poruszają nowego rodzaju problemy wynikające z modyfikacji genetycznych, dotyczące zwłaszcza własności intelektualnej, kwestii etycznych i regulacyjnych. Zachęcają do namysłu nad politycznymi i środowiskowymi problemami związanymi z chmurą, wykorzystując demonstracyjną siłę sztuki i realistyczne możliwości nauki.

Celem Grow Your Own Cloud (GYOC) jest stworzenie nowych typów infrastruktury danych – pozwalających na to, by dane pozostały otwarte i dostępne dla wszystkich, oraz tworzących nowe możliwości dla zielonej przestrzeni wewnątrz i na zewnątrz budynków, a jednocześnie obalających koncepcję sprywatyzowanej cyfrowej gospodarki informacyjnej.

Inicjując tego typu miejsca badań, GYOC bada nowe naukowe metody pracy z biologicznym przechowywaniem danych. To jedna z najważniejszych, rodzących się na naszych oczach technologii, która pomoże zapobiec zaostrzaniu trwającego kryzysu klimatycznego przez przemysł danych.

GYOC otrzymało wiele międzynarodowych nagród, w tym UN Summer of Solutions (2019), Prix BLOXHUB (2019), Interaction Award (2020) i Core77 Design Award (2019). Jej pomysłodawcy występowali przed publicznością w ONZ podczas Światowego Młodzieżowego Szczytu Klimatycznego (2019), The UN Climate Change Conference COP25 i rozmaitych wydarzeń przy okazji szczytu w Davos (2020).

Główny zespół projektu tworzą jego inicjatorzy Cyrus Clarke (Wielka Brytania) i Monika Seyfried (Polska) – projektanci i artyści działający na styku nauki, technologii i sztuki. Współpracują z nimi również Jeff Nivala, główny badacz w Molecular Information Systems Lab (MISL) na Uniwersytecie Waszyngtońskim, i Annelie Berner, główna badaczka w Copenhagen Institute of Interaction Design Research oraz abNormal Studios.

Cyrus Clarke jest projektantem, artystą i futurystą, z wykształcenia zaś ekonomistą i specjalistą od technologii cyfrowych. Jego celem jest zreformowanie relacji między ludźmi i nieludźmi za pomocą tworzonych od nowa modeli współpracy ludzi, ekosystemów i technologii. Czerpiąc inspirację ze świata przyrody, stara się promować przyszłość, w której technologie będą się opierać na ożywionych systemach i głębokim partnerstwie z naturą.

Jego zainteresowania skupiają się na promowaniu alternatywnych koncepcji natury i technologii przez tworzenie dzieł artystycznych, takich jak filmy, instalacje mieszane, fikcje, doświadczenia na żywo i oprogramowanie genetyczne. W szczególności fascynują go dane jako tworzywo oraz praca z naturą jako technologią w celu przeformułowania ludzkich relacji z chmurą i zapoczątkowania dyskusji na temat etycznych, środowiskowych, politycznych i społeczno-ekonomicznych następstw funkcjonowania w wypełnionych technologią światach, które w pośpiechu tworzymy.

Cyrus Clarke postrzega się jako łącznik między środowiskami naukowo-technicznymi a szerszą publicznością. Pomaga stworzyć pomost między potencjalną przyszłością a teraźniejszością, chcąc zainspirować rozwój technologiczny, który podnosi wartość, promuje równość i sprawiedliwość oraz ochronę środowiska. W tym celu pracuje z nowymi technologiami, takimi jak uczenie maszynowe, blockchain, rzeczywistość mieszana i biotechnologia, tworząc środowiska immersyjne, instalacje fizyczne, interfejsy cyfrowe, scenariusze bliskiej przyszłości oraz narracje z gatunku science fiction.

Jako niezależny twórca i futurysta konsultuje i opracowuje projekty dla klientów komercyjnych, takich jak IKEA czy World Expo 2020, a także dla inicjatyw instytucjonalnych w ramach ONZ i unijnego programu Horyzont 2020. Jest pomysłodawcą i twórcą wielokrotnie nagradzanej gry edukacyjnej What The Block i inicjatywy w zakresie projektowania biologicznego Grow Your Own Cloud, współzałożycielem serwisu SIFT zajmującego się sprawdzaniem faktów oraz byłym liderem ds. innowacji w firmie L’Oréal Global.

Jego twórczość jest znana i ceniona na całym świecie, a prace jego autorstwa wystawiano m.in. podczas South by Southwest (SXSW), Światowego Forum Ekonomicznego, Bio 26 – 26, Biennale Designu w Lublanie, a także na wystawach indywidualnych w Stanach Zjednoczonych i Danii. Clarke jest laureatem międzynarodowych nagród, w tym Interaction Award 2018, Core77 Design Award, Prix BLOXHUB i UN Summer of Solutions. Zawsze chętny do dzielenia się wiedzą, co roku prowadzi dziesiątki kursów i warsztatów dotyczących przyszłości projektowania i nowych technologii. Cyrus regularnie wygłasza również wykłady dotyczące szerokiej tematyki, od kwestii wartości poza pieniędzmi po przyszłość danych biologicznych.

Monika Seyfried jest projektantką interakcji podejmującą zagadnienia z zakresu nauki, etyki i przyszłości. W swych badaniach skupia się na tym, w jaki sposób żywe systemy i świat przyrody mogą nam pomóc w określeniu nowych perspektyw dla przyszłych technologii i ekosystemów. Interesuje się przede wszystkim rolą etyki w procesie projektowania. W ostatnich latach brała udział w projektach badawczych Komisji Europejskiej, w ramach których zajmowała się dziedzictwem krytycznym, przyszłością energii termojądrowej oraz etyką i technologią. Współpracowała z takimi instytucjami jak London School of Economics, Uniwersytet w Newcastle i IT University w Kopenhadze.

W swojej pracy projektowej Monika łączy nowe technologie, media cyfrowe i środowisko naturalne, tworząc interaktywne przestrzenie oferujące bogactwo doznań zmysłowych. Szczególnie interesuje ją budowanie doświadczeń zanurzeniowych i światów mieszanej rzeczywistości, które łączą to, co cyfrowe, z tym, co fizyczne, pracę z myślą spekulatywną, a eksperymentowanie z podejściem projektowym. W swojej najnowszej pracy bada, w jaki sposób design, sztuka i nauka, a zwłaszcza biotechnologia, mogą tworzyć wciągające przestrzenie do kreowania nowych przyszłości.

Monika jest także edukatorką. Prowadzone przez nią kursy opierają się na dokładnych badaniach i pracy projektowej w dziedzinach kreślenia pejzaży przyszłości (futurescaping), etyki i klimatu, a także na technikach prototypowania, wizualizacji danych, opowiadania historii i projektowania wystaw. Jej podejście do nauczania polega na tworzeniu atmosfery otwartego dzielenia się i uczenia, w której studentów i uczestników zachęca się do wspólnego kształtowania zajęć i informowania o ich przebiegu. Prowadzi zajęcia w rozmaitych instytucjach, m.in. Copenhagen Institute of Interaction Design, Design Academy w Eindhoven, Hyper Island i The Danish National School of Performing Arts w Kopenhadze.