Biennale rozważa i rozbudowuje potencjalności i zagrożenia związane z rozwojem wirtualnego świata. Zapraszamy do zapoznania się z trzema artystkami z Nowego Jorku/Berlina, Grecji i Korei Południowej, które badają pojęcia przyszłości, pamięci i patriarchalizmu oraz wypracowują nowe narracje.

Feministyczny audio bot #SOPHYGRAY (2021–2023) powstał jako odpowiedź na usługi uległych cyfrowych asystentek głosowych, takich jak Alexa i Siri, z wykorzystaniem cytatów z bell hooks, Donny Haraway, Silvii Federici, Audre Lorde i Anny Lowenhaupt-Tsing (+), które w zabawny sposób obalają oczekiwania przypisane do płci. Podczas gdy na całym świecie następuje reewaluacja sposobu, w jaki pracujemy, ta praca w sposób krytyczny i humorystyczny przygląda się ideologicznym implikacjom kobiecych głosów w technologii sterowanej głosem. Symbolicznie „Sophy” pyta: „Jak by wyglądało przebudowanie modus operandi aplikacji asystentów głosowych?”

Elly Cho zaprezentuje Mimesis Rapture: fałszywa maszyna jest interaktywną, internetową wystawą sztuki, która przedstawia kryzys wymierania wywołany zmianami klimatycznymi. To refleksja nad ryzykiem związanym z rozwojem wirtualnego świata w ramach praktycznego eksperymentu i gestu. Projekt jest również próbą wykorzystania czynników ludzkich jako narzędzia do zaangażowania opinii publicznej z użyciem fałszywych systemów rozpoznawania twarzy.

W ramach praktycznego eksperymentu i gestu Room To Bloom zaprasza publiczność Biennale Warszawa do włączenia się w hybrydowe ćwiczenie – na miejscu oraz wirtualnie. Swoje prace zaprezentują trzy artystki z sieci Room to Bloom. Publiczność będzie obecna osobiście i online. Uczestnicy i uczestniczki zostaną zaproszeni do interakcji z transfeministycznym wirtualnym cyborgiem #SophieGray poprzez aplikację do pobrania.

Niki Analyti jest absolwentką Athens School of Fine Arts. W czasach, gdy kawałki naszej świadomości są przechowywane w strumieniu informacji, a dwoistość natury próbuje połączyć się z kodem binarnym, jej prace składają się z elementów ludzkiej kondycji zapisanych na materiałach technologicznych. W trakcie swojej kariery akademickiej brała udział w licznych projektach, była częścią programu Survival Kit (Asfa + Academie der Bildenden Künste München), brała udział w Be My Guest w Lenbachhaus i Kunstbau München. Byłą też finalistką Hack the Book-Hackathon Onassis Cultural Centre – Europeana Space Network. Uczestniczyła w wystawach grupowych i warsztatach w Grecji i za granicą.

Elly Cho mieszka i pracuje w Seulu. Ma tytuł licencjacki i magisterski ze Slade School of Fine Art oraz magisterium z edukacji artystycznej z Uniwersytetu Columbia. Po uzyskaniu dyplomu prowadziła zajęcia z zakresu sztuk wizualnych i teorii na uczelniach w Korei. Jej twórczość lokuje się na styku sztuk plastycznych, środowiska i publiczności, które bada za pomocą różnych mediów. Swoje prace wystawiała na całym świecie; trafiły do kolekcji m.in. Muzeum Miejskiego w Seulu i Musée Cantonale des Beaux-Arts du Valais w Szwajcarii. Jest laureatką nagrody Times Square Midnight Moment July Viewing Program, w ramach której jej wideo zostało pokazane na ponad 50 elektronicznych ekranach i bilbordach. Została wytypowana do udziału w dorocznej wystawie i konkursie Nature’s Tempo w Korean Cultural Services of New York, Going Green we współpracy z Queens Art Express w Nowym Jorku oraz Ways of Seeing – trójwymiarowej parkowej rezydencji rzeźbiarskiej w Verbier w Szwajcarii. Jej projekty specjalne obejmują m.in. ogromny ekoartystyczny projekt sponsorowany przez władze miejskie Seulu.

Nadja Verena Marcin to niemiecka artystka o niemiecko-słowackich korzeniach. W swej pracy przygląda się płci, historii, moralności, psychologii i ludzkiemu zachowaniu poprzez intersekcjonalną analizę feminizmu i architektury emocjonalnej w teatrze i filmie. Podejmując tematy ekologii i praw człowieka poprzez przewrotne wykorzystanie materiałów z literatury, filozofii, sztuki i kultury popularnej, jej prace podważają dawne i współczesne przedstawienia kobiet, żeby uwypuklić zideologizowane systemy władzy oraz psychologiczne skutki ich tworzenia.

Jej prace wystawiane były na całym świecie, m.in. we Fridman Gallery, Participant Inc. i NADA (Nowy Jork), Berkeley Art Museum, ICA Philadelphia, Garage Museum (Moskwa), ZKM Museum (Karlsruhe), Himalayas Museum (Szanghaj) oraz na festiwalach filmowych, m.in. Festival pour film sur l’art (Montreal) i European Media Art Festival (Osnabrück). Jest zdobywczynią grantów NYSCA, Franklin Furnace i Foundation for Contemporary Arts Emergency Grant (Nowy Jork), Film- and Media Foundation (Düsseldorf), stypendystką Fulbrighta i DAAD; posiada tytuł MFA z Columbia University. Wykładała w Wellesley College, Int. Center for Photography oraz Brooklyn College (Nowy Jork) a recenzje jej prac ukazały się w „VICE”, „HuffPost”, „Hyperallergic” i „Artnet News”.